پایگاه خبری تحلیلی رسا

قرآن کریم در سوره سبا آیه 13 می‌فرماید: «و قلیل من عبادی الشکور» بندگانی که سپاسگزار نعمت خدایند تعدادشان کم است.
در قرآن مجید درچند مورد شکر وکفر با هم آمده و در مقابل هم قرارگرفته است. مانند آیه 40 درسوره النمل «لیبلونی اشکرام اکفر» برای اینکه مرا امتحان کنند، آیا من سپاسگزار نعمت حق هستم؟ یا اینکه نعمت او را کفران می‌کنم؟
شکر اظهارنعمت حق وکفر انکار آن است. شاکر کسی است که نعمت حق متعال را ظاهر می‌سازد، و از آن سپاسگزاری می‌کند و کافر کسی است که نعمت حق متعال را انکار می‌کند و آن را ناچیز می‌شمارد.
شاکر از روی نعمت‌های حق متعال پرده برمی‌دارد. کافر به روی نعمت‌ها پرده می‌کشد.
علت اینکه بر پیروان مذاهب مختلف غیراسلام هم کافر می‌گویند همین است که آنها ستر حق و نعمت حق نموده و در مقام انکار آن هستند. آری حقیقت شکر اعتراف به نعمت پروردگار متعال است.
حضرت داود عرض می‌کند پروردگارا! چگونه من شکرگزار تو باشم، شکر نعمتی است که خود مستلزم شکر دیگری است، جواب می‌رسد: ای داود! وقتی فهمیدی آنچه نعمت دردست داری از من است، حق نعمت مرا به جای آورده‌ای. 1
ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــ
1- مقامات معنوی، محسن بینا، ج 2، ص48