اولین یادواره شهرستانی 1280 شهید اسلام آباد غرب با همه خوبی ها و بدی ها و با همت وافر و واقعاً بی شائبه ی ناحیه مقاومت بسیج اسلام آباد غرب برگزار گردید.
در کمال ناباوری با تمام تلاشی که به جهت برگزاری این یادواره صورت گرفته بود اجرا به بدترین نوع ممکن صورت گرفت،اینکه چرا تمامی راه ها،راه حل ها و رفع مشکلات به فرهنگی اجتماعی و شخص آقای محمدی منتهی شود و اینکه آیا به جز سپاه و بسیج نهاد دیگری در این شهرستان برای اجرای باشکوه تر چنین مراسم هایی که متبین آبروی شهرستان است وجود ندارد،آیا مسئولین نهادها در دولت تدبیر و امید بی تدبیر شده اند یا بی امید به راه شهید و شهادت،حال آنکه بی مسئولیتی نهادها از ظاهر یادواره هم کاملاً مشهود بود که به جز ارتش و پادگان شهید سلیمی نژاد هیچ ارگان و نهادی حتی در جمله ،کلمه یا پلاکاردی به خود زحمت حضور در یادواره را نداده بود.
به عنوان یک شهروند اسلام آبادی،هنگامی که مسئولین شهر را جهت نشستن بر روی صندلی های چرمی جایگاه به هر دری می زدند و یا رقابت همین افراد برای عکس های سلفی از سردار فضلی آن هم در بالای جایگاه و در حضور بیش از 3000 هزار نفر،می دیدم از نگاه های بهت زده مدعوین شرم میکردم.
و از سوی دیگر از عدم حضور بسیاری از مسئولین که حتی به خود اجازه شرکت در این یادواره را نداده بودن تشکر میکنم که خود واقعی را به مردم نشان دادن .
گذشت آنچه که گذشته،اما تلنگری به خود برای عدم تکرار این وقایع ضروری است ..
شهدا از مفاخر و مواریث معنوی کشور ما هستند و همواره باید مقام شامخ شان ارج نهاده شود ، زنده نگه داشتن یاد و نام شهداآن چنان ارزشمند است که مقام معظم رهبری آن را معادل خود شهید و شهادت دانسته اند. همان طور که مستحضر هستید یکی از مناسبت هایی که به صورت محله ایی ، منطقه ایی، شهرستانی، استانی برگزار می شود یادواره شهدای عزیز است که عموما شامل قرائت قرآن، کلیپ، دکلمه ، مداحی و سخنرانی و بعضاً همراه با پذیرائی، شام یا ناهار است. شایسته است متولیان و دست اندرکاران مراسم یادواره های شهدا به این نکته توجه نمایند که این مناسبت چون سایر پدیده های اجتماعی و مذهبی امکان آسیب پذیری ،انحراف و کم اثر بودن را دارد و ضرورت آسیب شناسی و بازتعریف برای هر مساله ای انکار ناپذیر بلکه حیاتی است. چه آنکه سردار باقرزاده درمراسمی در فریدونکنار گفته "مقام معظم رهبری از کم اثر شدن یادواره ها نگرانند!" لذا این نوشتار یا مطالبی از این دست دال بر بی توجهی به شهدا یا مناسبت های مرتبط نیست بلکه دغدغه ایی در جهت اثرگذاری ارزشها و سرمایه های معنوی می باشد. اما برگزاری یادواره شهدا در منطقه کرمانساه و خصوصاً اسلام آباد غرب با چه آسیب هایی مواجه است.
الف- آسیب ها و انحرافات:
- تکراری و کم محتوی بودن قالب یادواره ها در سالهای اخیراز لحاظ شکلی ومحتوایی
- تکراری بودن مخاطبان و شرکت کنندگان وشباهت برخی یادواره ها بامجالس ختم!
- عدم استقبال جوانان از یادواره های شهدا که بطور مشخص باید مخاطب اصلی این گونه برنامه هاباشند.
- تمرکز بر سوگوارانه بودن یادواره و اصرار بر بعد عاطفی فقدان شهدا،اگر شهدا به ملکوت اعلی پیوستند عروج آنها غمبار است یا الهام بخش .
- سیاسی و بعضا جناحی شدن بعضی یادواره ها و استفاده ابزاری از یادواره جهت تسویه حساب های سیاسی و گروهی در صورتی که شهدا برای همه مردم است و شهید و شهادت مسیر جذب حداکثری وحدت کلمه هستند.(این را به بهترین نوع ممکن در یادواره شهرستانی همه نظاره گر بودن که عزیزان اصلاح طلب حضور به هم نرسانده بودند)
- کم اثر بودن یادواره های فعلی و لزوم ارزیابی دقیق علمی آثار یادواره ها و اتخاذ راهکارهایی برای برون رفت از وضع موجود
- اسراف و بعضا ریخت و پاش در برخی یادواره ها برای کم نیاوردن از شهر های مجاور،بعضا برای یادواره های شهرستانی دهها میلیون تومان هزینه می شود اما بازخورد مراسم اثربخش نبوده ،درصورتی که میتوان با همین منابع کارهای ماندگاری انجام داد.
- نظامی شدن یادواره های شهرستانی و انجام امور بدست نیروهای سپاه،بسیج،حوزه های تحت امر درصورتی که پای کار این گونه مناسبت هاباید تمامی نهادهای اداری و با محوریت سپاه باشد .
نگارنده به عنوان یکی از کمترین خادمین برخی یادواره ها پیشنهادات زیر را برای تجدید نظردر برگزاری یادواره های شهدا تقدیم می کند.بدون شک صاحب نظران می توانندبر این نوشته نقد و داوری نمایند.
ابتدا چندسوال
- چقدر در بخش ترویج شهادت و ارزش های دفاع مقدس کارهای ماندگار و بلند مدت انجام داده ایم و چرا اصرار به برنامه ها ی کوتاه مدت و تکراری داریم.
- آیا نباید برای پایدار نمودن و درونی شدن فرهنگ شهادت و مفاهیم انقلابی، دینی و حماسی به ادبیات روز و ابزار مدرن مجهزشویم.
- آیا بررسی نموده ایم که چه تصویری از شهدا و مناسبت های مربوطه به شهدا در ذهن نوجوانان و جوانان ما نقش بسته است.
- آیا مطالعه شده که چرا جوانان از برنامه های رسمی و خشک برخی یادواره ها استقبال نمی کنند حال آنکه اگر به درون این جوانان رجوع کنیم درخواهیم یافت که آنان به شهدا عشق می ورزند و در صورت معرفی صحیح و درست شهدا آنها را به عنوان الگو و چراغ راه می پذیرند.
- زمان و مکان برگزاری مراسم، دکور و فضای یادواره، سناریوی برنامه، هدف گذاری مخاطبان، پوشش عوامل اجرایی، نوع برنامه، زمان برنامه، تبلیغات محیطی، انتشارات، رنگ های بکار رفته در مراسم ،ادبیات مجریان، نغمه های انتخابی از مواردی است که جای تجدید نظر دارد.
- دست اندرکاران و متولیان یادواره های شهدا آیا شجاعت تغییر روش و انتخاب گزینه های جدید برای این مهم دارند یا همچنان اصرار به شیوه های سنتی و پیش گفته دارند.
امیدوارم سوالات این سطور متولیان فرهنگی جامعه را به تفکر، تعقل و تامل وا دارد و بجای برخورد احساسی با مطالب بدنبال پاسخی مناسب و کارشناسی برای سوالات مطروحه و پرسش های نشده باشند.
اما چند پیشنهاد:
- برگزاری جلسات هم اندیشی جهت آسیب شناسی و اتخاذ شیوه های نو و اثر بخش برای برگزاری یادواره های شهدا با حضور کارشناسان و صاحب نظران
- انجام پروژه های پژوهشی و مطالعاتی جهت شناسایی طرح های موثر برای برگزاری یادواره ها
- مستند سازی تجربیات یادواره های شهدا از طریق فراخوان و دریافت پیشنهادات علمی وکاربردی از خادمان شهدا
- انتقال مفاهیم و ارزش های دفاع مقدس از طریق تولید و آفرینش آثار هنری، مکتوب، تجسمی و مجازی
- برگزاری مسابقات و جشنواره های هنری و شاد برای انتقال پیام شهدا و ترویج بعد حماسی دفاع مقدس
- ارج نهادن به مقام شهیدان و گرامیداشت یاد آنها در مراسم های شاد و بانشاط و متناسب با ذائقه جوانان
- اینگونه مناسبت ها باید منجر به زایش فکری، حرکت آفرینی، تحرک بخشی انسجام ملی ،تقویت روحیه خودباوری،استحکام مبانی انقلابی و دینی، تقویت بعد حماسی جوانان و نوجوانان با شرایط سنی آنها طراحی شود./
